Obniżenie narządu. Co to jest i gdzie się leczyć.

Poniższe informacje, są dla Ciebie, jeśli podejrzewasz u siebie lub masz zdiagnozowane obniżenie narządu rodnego.

Przeczytaj je również, gdy czujesz, że z Twoim kroczem po prostu dzieje się coś niedobrego. Nie ignoruj swojej intuicji i nie daj się zbyć. Jeśli pracownik medyczny ignoruje Twoje obawy, poszukaj wsparcie gdzie indziej.

CO TO JEST OBNIŻENIE NARZĄDU

 W zdrowej kobiecej miednicy narządy są na swoim miejscu, dzięki:

• więzadłom (ich nie widać na grafice, ale mocują one organy do ścian miednicy),
• mięśniom i powięziom dna miednicy.
• łącznotkankowym  przegrodom, które oddzielają od siebie cewkę moczową, pochwę i odbytnicę.

Jeśli te struktury podtrzymujące narządy są niewydolne może dojść do ich obniżenia.

Na rysunku 1.  widzicie przekrój miednicy kobiecej z boku – to normalna anatomia.

Patrząc od przodu widzimy kolejno:

bladder, czyli pęcherz i urethra czyli cewka moczowa

uterus – macica, cervix – szyjka macicy, vagina – pochwa

rectum – odbytnica

Na rysunku 2 obniżył się pęcherz i opadł do pochwy. Taki rodzaj obniżenia to CYSTOCELE. Od tej strony do pochwy może również wpuklić się cewka moczowa – URETHROCELE

Na rysunku 3 obniżyła się macica i wpadła do pochwy. Od tej strony do pochwy może wpaść sklepienie pochwy (jej dach), kiedy macica jest usunięta. (to już obraz bardzo poważnego obniżenia)

Na rysunku 4 obniżyło się jelito i wpukliło się do pochwy. To tzw. RECTOCELE

Obniżyć może się również jelito cienkie, To tzw. ENTEROCELE – wtedy zobaczylibyśmy je od strony zachyłka zaraz za macicą czyli tzw. ZATOKI DOUGLASA (to ta przestrzeń między macicą, a odbytnicą)

Większość Pań, które  spotykam w gabinecie ma niewielkie obniżenie, niektóre z nich zupełnie nie mają objawów, a z innymi można dość prosto pracować, a w razie potrzeby podeprzeć pessarem.

Jeśli narząd wystaje z pochwy na zewnątrz – wtedy absolutnie nie czekajcie dłużej, tylko umawiajcie się do lekarza! Raz dwa trzy, już dziś (lekarzy, którym ufam znajdziecie poniżej)

JAKIE SĄ OBJAWY

Obniżenie narządu może znacznie pogorszyć jakość życia.

 Do najczęstszych objawów należą:

• uczucie ciężkości , ciągnięcia w pochwie
• uczucie ciała obcego w pochwie
  

Objawy te zwykle pogarszają się po długim staniu, albo siedzeniu przeważnie wieczorem, kiedy tkanki są już zmęczone. Objawy przeważnie zmniejszają się, lub ustępują podczas leżenia.

Obniżenie narządu może również prowokować:

• problemy z pęcherzem, np. potrzeba częstego oddawania moczu, trudność, żeby się wysikać, nietrzymanie moczu podczas śmiechu, kaszlu, biegania, uczucie niepełnego wypróżnienia, zaleganie moczu i częste infekcje pęcherza
• problemy z wypróżnianiem się, szukanie “dziwnych” pozycji na toalecie, konieczność podpierania krocza, albo odprowadzenia obniżenia podczas wypróżniania się, uczucie niepełnego wypróżnienia
• ból lędźwi
• problemy seksualne, ból podczas zbliżenia albo brak odczuć, strach przed współżyciem
  

JAK ZDIAGNOZOWAĆ OBNIŻENIE

Najlepiej udać się do UROGINEKOLOGA, czyli lekarza, który jest specjalistą zarówno od spraw pęcherza i cewki, jak i ginekologi. Taki specjalista porządnie Cię zdiagnozuje i wdroży odpowiednie leczenie.

(DIAGNOZA TO PODSTAWA. bo możesz być od lat leczona antybiotykami na nawracające infekcje pęcherza, a ich przyczyną może być właśnie zaleganie moczu wynikające z obniżenia! Bez dobrej diagnozy leczenie będzie nieskuteczne).

By ocenić obniżenie lekarz zbada  Cię najpierw przez pochwę, specjalnym wziernikiem, który da się rozłożyć na dwie osobne łyżki. Poprosi Cię o lekkie parcie i będzie obserwował, co się dzieje z szyjką Twojej macicy (albo sklepieniem pochwy), z przednią, a następnie tylną ścianą pochwy podczas gdy ty będziesz delikatnie przeć. Badanie nie powinno być bolesne.

Lekarz może również wykonać USG, i zlecić inne badania np. badania  moczu, by wykluczyć infekcję, albo skierować Cię do urologa na dodatkowe badania pęcherza i cewki.

Lekarze, o których wiem, że Cię dobrze zbadają:

Kraków/Warszawa:

dr Hanna Szweda w https://gyneka.pl/o-gynece/nasi-specjalisci/

UZUPEŁNIĘ OBIECUJĘ!

 .

CO MOŻE PRZYCZYNIĆ SIĘ DO OBNIŻENIA

• Ciąża, jako że bardzo obciąża struktury miednicy
• Poród naturalny, podczas którego dochodzi do rozciągnięcia struktur dna miednicy (cesarskie cięcie nie jest jednak ratunkiem przed obniżeniem, bo już sama ciąża jest czynnikiem ryzyka)
• Poród wspomagany użyciem kleszczy albo próżnociągu
• Spadek poziomu estrogenów podczas menopauzy – tkanki stają się wówczas bardziej wiotkie
• Starzenie się organizmu i związane z tym wiotczenie tkanek
• Nadmierne parcie na toalecie (zwiększanie ciśnienia w brzuchu spycha narządy w dół i osłabia struktury, które je stabilizują).
• Zaparcia
• Chroniczny kaszel
• Nadwaga
• Operacja usunięcia macicy i inne operacje w obrębie miednicy, zwłaszcza takie, po których nie wdrożono odpowiedniego postępowania fizjoterapeutycznego i zmiany stylu życia
• Czynniki genetyczne

CO MOŻESZ ZROBIĆ OD RAZU

W razie wystąpienia obniżenia jako pierwszą linię działania zaleca się zmianę stylu życia i sposobu wykonywania niektórych czynności.

 Co należy zmienić, żeby zmniejszyć ryzyko obniżenia, oraz by umożliwić ciału zdrowienie i utrzymać efekty leczenia:

• KONIECZNIE zadbaj o nawyki toaletowe, które znajdziesz w tym artykule.
• unikaj zatwardzeń (picie wody, zdrowa dieta, ruch) – kiedy przemy podczas wypróżniania spychamy narządy miednicy w dół i napieramy na mięśnie dna miednicy, które powinny się na toalecie rozluźnić, a nie napinać
• dbaj o ruch – ruch zapewnia ukrwienie i lepsze odżywienie tkankom.
• rzuć palenie – chroniczny kaszel zwiększa ciśnienie w jamie brzusznej i spycha narządy w dół
• zadbaj o kontrolę wagi – nadwaga jest jednym z czynników ryzyka obniżenia
• kiedy masz jakiekolwiek objawy unikaj obciążających treningów siłowych, np. dźwigania
  

OPCJE LECZENIA:

1. fizjoterapia uroginekologiczna i osteopatia
2. pessaroterapia (pessary to silikonowe “klocki” o różnych kształtach (krążki, kostki), które wkłada się do pochwy w celu ustabilizowania jej ścian, pacjentka może je sama wkładać i wyciągać . Dobrze dobrany pessar potrafi bardzo poprawić jakość życia)
3. metody operacyjne (po których też konieczna jest fizjoterapia)
4. laser (metoda, która wzbudza coraz więcej kontrowersji i jest coraz rzadziej stosowana)
   

Obniżenie narządu jest bardzo częste. Wiele kobiet funkcjonuje z niewielkim obniżeniem i nie ma żadnych objawów.

Jeśli jednak COKOLWIEK Cię niepokoi, zgłoś się do swojego ginekologa – zapytaj przed umówieniem wizyty, czy Twój lekarz diagnozuje obniżenie narządu rodnego. Wstępna diagnostyka jest bardzo prosta, ale nie wszyscy lekarze ją wykonują.

W gabinecie fizjoterapii uroginekologicznej też potrafimy zdiagnozować obniżenie i z nim pracować, jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia, zapraszam na wizytę.

Przy pisaniu tego artykułu oparłam się głównie o informacje ze strony: https://www.rcog.org.uk/